ओढ ..!

[प्रशांत दादाराव शिंदे]

काट्यांमधुन चालत निघालो
.
मागे वळुन पाहीलेच नाही
.
ओढ लागली होती मिलनाची
.
पाहुन मग मज जखमांनी ही अडवले नाही
.
भीती फक्त हातातल्या गुलाबाची होती
.
म्हणायचा मला स्वाधीन का करत नाही तिच्याकडे
.
मी म्हणालो ईथेच तर खचतो आहे
.
एवढीच हिम्मत सावरुन ही सावरत नाही....

© प्रशांत शिंदे
7/०२/१३



(¯`v´¯)
`•.¸.•´ ... ¸.•°*"˜˜"*°•.
` `... ¸.•°*"˜˜"*°•.
...`© प्रशांत शिंदे

[Ankush S. Navghare, Palghar]

Prashantji khup chan kavita ahe.

[प्रशांत दादाराव शिंदे]

Prashantji khup chan kavita ahe.

धन्यवाद.. प्राजुंकुशजी..