एक उनाड स्वर

Started by amoul, February 17, 2013, 02:39:59 PM

Previous topic - Next topic

amoul

एका उनाड स्वराची,
मला कळलेली भाषा.
माझ्या अबोध मनात,
पुसटशी चांदरेषा.

त्या वळीव बोटांनी,
मला गोंजारून.
केलं मला आपलंसं,
क्षणी कुशीत घेऊन.

न विचारता काही,
विचारले खूप काही.
मी हि सांगितले सारे,
पण बोललोच नाही.

फक्त हातात धरून,
एका हाताची थरथर.
नव्याने श्वास भरला,
उरात मुठभर .

त्या उनाड स्वराची,
सरली रात्र काळी.
त्याला गवसली नवी,
सात सुरांची मांदियाळी.

हसले एक हासू,
आनंदाच्या भरात.
आसवांनी भरला सूर,
त्या उनाड सुरात.


..........अमोल

केदार मेहेंदळे