काटे

[Mangesh Kocharekar]

       काटे
मना टोचले काटे परी मी रडले नाही
ना विदीर्ण र्हीदय झाले मी बिघडलेच नाही
   पाषाण र्हीदय म्हणुनी मज संबोधले त्यांनी
   शाब्दिक करुनी जखम उद्धरले बघ्यांनी
परी बिथरले नाही न प्रहार उलट केला
भोग प्रारब्धाचे मी समजावले मनाला
      पाहुनी टकमक मजला कुणी थुंकले उभ्याने
     परी मी स्वतःशी हसले घडते नव्या दमाने
झटकुनी भोग पुन्हा भोगते नव्याने
जगणे असेच रुचते जाणीवेत कल्पनेचे
   का दुख मज न ठावे मी सखास काय भ्यावे
   अनोळखी जगाला मी क्काय म्हणुनी भावे
   
             मंगेश कोचरेकर