हत्या !

[swatium]

मस्तकातून शब्दांचे
हृदयातून भावनांचे पेव फुटते
अवघ्या देहातून
चांदणे पाझरते
कवितेचा चंद्रोदय होऊ पाहतो
इतक्यात
दिगन्तरातून
रखरखीत रेतीचा मारा होतो
कायेचा वाळवंटी ढिगारा
आणि ..एका नवागत ओल्या
अनाघ्रात कवितेची अर्थातच ..हत्या !
.....................................स्वाती मेहेंदळे (एक भिजले वाळवंट )