मी बेशिस्त …

Started by balrambhosle, March 09, 2013, 08:41:44 PM

Previous topic - Next topic

balrambhosle

मी बेशिस्त. ...
बिनघोर जीवन माझ .......
बिनधास्त माझ जगन
संतापलेल्या आयुष्याच्या
वाटोळीत झालोय मी मग्न. ...

उजेडाचा राग मला ......
अंधारावर प्रेम
वाट हरुवून बसलोय
मी धरून मृत्यू चा नेम

वायीट सवयींच्या आडोश्यात
मी केला स्वतःवर घात ....
स्वप्नमधुर झालेल्या जीवनात
मी सोडली सर्वांची साथ.

कोणती माझी आशा
आणि कसला माझा स्वार्थ
द्वेषाच्या उंबरठ्यावर बसून
मी शोधतोय जगण्याचा अर्थ.

व्यर्थ माझे दिवस
अन व्यर्थ माझ्या रात्री
पुण्या सोबत वैर करून
मी केली पापाशी मैत्री

तिथे पण नाही टिकला
माझ्या मैत्रीचा धागा
न कळतच पुण्य करून
मी दिला पापाला दगा

शब्द नाहीत मजपाशी
मी व्यक्त करू कसे
माझ्या जीवनाच्या व्याखेवर
आता उमटलेत मृत्यचे ठशे

भूक माझी संपली
आता लागली आहे तहान
पिण्या साठी पण आता
सागर वाटतोय लहान

आसवाच्या सिंचनाचे
घेत आहे मी घोट
तरीपण का बरे
थरथरत आहेत हे ओठ

थरथरत्या ओठांमध्ये
वीज ठेवून मी चालतोय
पाप-पुण्य स्वार्थ-घात
यातच आयुष घालतोय

मृत्यूच पण भय आता
राहील नाही मनाला
काय नाव देऊ ह्या
बेशिस्त वागणुकीला

बळीराम भोसले

swati123

ashi pn kunachi life aste ka..khup bhayankar ahe..bhiti watate re

केदार मेहेंदळे


pramod aradwad

kay mitra hi tar majhya jiwanashi lagun ahe

balrambhosle


Madhura Kulkarni

#5
balrambhosle भाऊ, खूपच छान! कविता वाचताना पहिल्यांदाच अस झाल असाव, कि मी यमक, शब्दरचना, मात्रा  या पलीकडे जाऊन एका वाईट व्यसनात अडकलेल्या, बरबाद झालेल्या माणसाची दुख:द कहाणी ऐकली.
असा विषय खूप छान मांडलास. बाकी नुसती कविता म्हणून इतरांनी ह्या कवितेला 'छान' म्हणलच आहे; त्यामुळे त्या बद्दल वेगळी स्तुती मी करत बसण्याची गरज नसावी बहुदा......

चुकली जरी वाट
या परत फिरून,
नाहीतर जन्म सारा
जाईल सडून......


मिलिंद कुंभारे

भूक माझी संपली
आता लागली आहे तहान
पिण्या साठी पण आता
सागर वाटतोय लहान

मित्रा
सागर लहान नसतो!
सागर नेहमीच अथांग असतो!
त्यात खोलवर जाऊन बघ!
तुला पणीच पाणी दिसेल!
तेव्हा शमेल तुझी तहान!
नसशील कधीच तू तहानलेला!

जसं तू कविता छान लिहितोस!
तसंच जीवनाचा आस्वादही भरभरून घे!


मिलिंद कुंभारे

कवि - विजय सुर्यवंशी.