प्रेम कविता

[kumudini]

     दवबिंदू

थेंब  दवाचा

करी  गुदगुल्या 

नाजूक  कालीकाला 

मोहरल्या  त्या 

अंगी   शहारल्या

अन  अवचित 

फुलून  आल्या 

अरुण  उगवला 

थेंब  गळला

फुललेल्या  त्या 

सुकुनी  गेल्या 

करी  प्रतीक्षा 

पुन्हा  उद्याची 

अपूर्णतेचा  असे

शापच  का   प्रीतीला

कुमुदिनी  काळीकर     

[मिलिंद कुंभारे]

छान कविता आहे!