अंतरीच्या वेदना

[joshi.vighnesh]

अंतरीच्या वेदनांना अंतरात साठविले
वाहनार्‍या आसवांनी नाव तुझेच घेतले

एकटा राहतो आता मी चार माणसातही
त्या चार माणसांनी मला रडतांना पाहीले

मार्ग होता मोकळा एकटा मी चाळत गेलो
एकट्या मार्गात मला काटेच होते बोचले

अलवावर दवबिंदू मोत्यासम वाटतो
शिपल्याच्या आत मोती साठवल्यासम झाले

माझीच होतीस तू ना आता माझी राहीलेले
तूझ्यातल्या मला तू परक करून टाकले

प्रेमाचे प्रेमांकूर तू लावुनी विसरलीस
विसरल्या झाडास मी या वादळात जपले

विघ्नेश जोशी...

[Ankush S. Navghare, Palghar]

Vighnesh ji ... Khup sundar lilhiley.

[प्रशांत नागरगोजे]

आवडली कविता....
प्रेमाचे प्रेमांकूर तू लावुनी विसरलीस
विसरल्या झाडास मी या वादळात जपले