त्याच तीच वादळ

[Shona1109]

तिच्या लालगुलाबी ओठांच्या होत असलेल्या हालचाली
अन त्यातून आलेले प्रेमाचे शब्द
पुन्हा पुन्हा ऐकत रहावेसे वाटत होते
तो  मंत्रमुग्ध झाल्यासारखा तिच्याकडे एकटक  पाहत होता
तिच्या बोलक्या डोळ्यांची भाषा समजण्याचा प्रयत्न तो करत होता
तिची त्याच्या डोळयाला भीडलेली नजर सरळ त्याच्या हृदयाचा ठाव घेत होती
तिच्याकडे बघण्याचीसुध्दा ओढ आणि
आता तिच्या नजरेला टाळण्याचीसुध्दा ओढ...
सगळं कसं अजबच वाटत होतं
मनातली घालमेल वाढतच होती
तिचा तो पुसटसा होणारा स्पर्श त्याला हवाहवासा वाटत होता
तिला एकदा  मिठीत घेण्याची इच्छा त्याच्याही मनात येऊन गेली
तिचा वाढलेला श्वास अन त्याच्या हृदयाची वाढलेली धडधड 
त्याशिवाय त्या खोलीत काहीच जाणवत नव्हत
त्याने थरथरत्या हाताने तिचा हात आपल्या हातात घेतला
अन तिच्या अंगावर भीतीचा शहारा येऊन गेला
सर्व काही नजरेतच होत होत
भावना व्यक्त करायला इथे शब्दांची गरज  वाटत नव्हती
त्याने अलगत तिला जवळ खेचल
ती पण त्याच अलगतिने त्याच्या  जवळ गेली
ओठांनी ओठांना  कधी घेरल ह्याच  भानच उरल नव्हत
त्याच्या मनातल्या भावनांचं वादळ
तिच्या मनात  घोन्घाउ लागल होत
एकमेकांच्या एवढे  जवळ ते कधी आले हे त्यांना कळलच नव्हत..shona

[rudra]

shona, wt do u mean by poem....?