|| लटकंती पुराण ||

[केदार मेहेंदळे]

(ही रचना मी, श्री सुहास शिरवळकर याच्या "लटकंती" ह्या कादंबरीवरून केली आहे. रचना अधिक  विनोदी बनवण्यासाठी ती पोथीसारखी लिहिली आहे. रचना आणि विषयाची गंमत वाढवण्यासाठी ती पोथीच्याच टोनमधे वाचावी... )
 
वृत्त : माहित नाही.
अक्षर संख्या : ८+८+८+५ = २९
                                 || लटकंती पुराण ||

सर्व भूतास वंदुन | करितो कथा कथन | ठेवोनी शांत चित्त | श्रवण करावी ||१|| गाढ झोपेत रात्रीसं | ऐकोनी आर्त हाकेसं | घेत मागोवा निघालो | बोलावे कोण ||२|| तो काय देखील म्या | भवती अक्षरे, संख्या | पाटावर अन वाटी | उपडी एक ||३|| मी होतो वाटीत आंत | भवती लोकं बहुत | वेताळ तेथं प्ल्यांचेट | खेळत होते ||४|| विचारता प्रकार त्यांस | म्हणे खेचला माणूसं | भुतलावर जसे तुम्ही | खेचता भूतां ||५|| जरी देशील उत्तरं | विचारल्या प्रश्नांवर | सोडुन तुज देऊ | सन्मानपूर्व ||६|| मग काय सागू गत | खेळ गेला तो रंगत | प्रश्न अनेक विचारून | संपली रात्र ||७|| होता सकाळ सोडले | मजं घरासी धाडले | येता घरात दिसली | पणती एक ||८|| फोटो होता भिंतीवर | त्यास चढवला हार | जगाकडे मी त्यांतून | पहात होतो ||९|| बघुनी हे अघटीत | कळला मजं प्रकार | गाठण्या वेताळास मी | परत आलो ||१०|| तो वेताळ म्हणे बाबा | घोळ भलता जाहला | कालमापनी चुकला | ताळा अमुचा ||११|| आमच्या लोकांत काळ | सरकतो हळू फार | पृथ्वीवरी आठवडा | दिवस येथ ||१२|| रात्रभर तू राहीला | पृथ्वीचा हप्ता संपला | देह तुझा जाळीयेला | तुमची रितं ||१३|| आता न उरला देह | म्हणोनी ना इहलोक | परलोक ना कारण | मेला न तू ||१४|| तेंव्हा पासून अशीच | लटकंती नशिबात | येथे नाही तेथे नाही | लोंबतो आहे ||१५|| हे लटकंती पुराण | करतील जे श्रवण | मेल्यावरी मुक्त होती | जातील स्वर्गी ||१६|| जो करेल थट्टा याची | त्यास मिळो लटकंती | येथे नाही तेथे नाही | दुर्गती ऐसी ||१७|| शेवटी करून स्मरण | वेताळ राजास जाणं | हे लटकंती पुराण | पुर्ण करीतो ||१८||

                 || इती वेताळायन महा || लटकंती पुराण साम्पुर्णम ||
केदार................