माय

[Harish chopde]

     " माय "

तीच खरी माय होती
कडक्याच्या उन्हात अनवाणी ती चालत होती,
तापलेल्या रसत्याचा मार ती तिच्या पावलांवर गिळत होती,
पण तिच्या लेकरला ती कंबरेच्या
आडोशयात गार सावली पुरवत होती,
ज्या लेकराची ती आई होती
तीच खरी माय होती,
         
        लेकराच पोट भरवण्यासाठी
             ती चुलीवर राबत होती
             लहानाच मोठ करण्यासाठी
             ती घाम गाळत होती
             स्वत:ला जेवायच सोळून लेकराला
             ती हाक मारत होती
             लेकाचा हात भाजू नये म्हणून पोराला
             ती घास भरवत होती
             ज्या लेकराची ती आई होती
             तीच खरी माय होती..........................................

                         मी आणि माझ्या कविता (हरिष व. चोपडे)