कुणाचे जनुक वाहतो मी

[विक्रांत]

कुणाचे जनुक वाहतो मी
लाखो वर्षापासून इथे
कडेकपारीत राहणाऱ्या
आदिम वनचरांचे
कि दक्षिणेत फुललेल्या
संपन्न कलासक्त द्रविडांचे
आपली संस्कृती आणि तत्वज्ञान
इथे रुजवणाऱ्या आर्यांचे
कि धर्माच्या नावाने
जीवावर उदार होवून
वादळागत आलेल्या
कर्मठ यवनांचे
किंवा जग जिंकण्याच्या
इर्षेने निघालेल्या लढवय्या
ग्रीक, हुणांचे
वा आपल्याच देशातून
परागंदा झालेल्या
यहुदी, पारश्याचे
कधी कधी वाटते
या साऱ्यांच्या जनुकांचे
पिढ्यान पिढ्यांच्या संक्रमनांतून
मिश्रण माझ्यात होवून
मी घेवून आलोय
एक माझे मी पण
जे सांगते नाते माझे
या प्रत्येकाशी
म्हणून
प्रत्येक धर्माचा, जातीचा
प्रत्येक वर्णाचा, भाषेचा
अनोळखी वा ओळखीचा
मला कधीच वाटत नाही परका
त्यांच्या रक्तातील जीवन संगीत
माझ्या रक्तात असते गुंजत
त्यांच्या नकळत असते मला सांगत
त्याचे माझे आदिम नात

विक्रांत प्रभाकर

[sweetsunita66]

छान ,पण ही कविता गंभीर कशी ?