मरण...

[शिवाजी सांगळे]

रात्रीच्या कुशीत आसवे पेरून आलो,
गाडलेल्या आठवणी उरी घेऊन आलो !

जळल्या ओठांची राख चिंब झाली,
रंगहीन ओठ पुन्हा घेऊन आलो !

विसरू पहातोय मर्मबंध जुने सारे,
विसरायचे कसे हेच विसरून आलो !

जीर्ण झाली शब्द सुरावट मैफीलीची,
सूर पुन्हा नव्यानं घेऊन आलो !

शिणलोय फार चालवून ह्या पावलांना,
एवढयात मोकळे त्यांना सोडून आलो !

मरतोय रोज जगण्याने एका नव्या,
थांब, एकदाच आता जगून आलो !



© शिवाजी सांगळे sangle.su@gmail +91 9422779941

[santoshi.world]

nice ..... hi kavita prem kavita madhun etar kavita section madhye move keli ahe yachi krupaya nondh ghyavi ...

[शिवाजी सांगळे]

Thanks Santoshi...