घाटावरचा नावाडी (नर्मदाकाठच्या कविता )

[विक्रांत]

घाटावरचा नावाडी
होता नाव वल्हवित
नेक धंदा पिढीजात
आपला प्रेमे करीत

डोळ्यामध्ये पण त्याच्या
उद्याचे काहूर होते
गाव आणि घाट त्याचे
बुडून जाणार होते

बाप आजा पणजोबा
या  घाटावर जगले
मी भाऊ अन ताईनी
इथेच जग जाणले     

दुजे काम करू काही
पोटाची या चिंता नाही
माईची पण साथ ही
आता मिळणार नाही

उदास स्वरात त्याच्या
विरहाची आग होती
नाळ तुटल्या इवल्या
अर्भकाची हाक होती

विक्रांत प्रभाकर