आई (नर्मदाकाठच्या कविता )

[विक्रांत]

तुझ्या पाण्यावर तरंगणारी
छोट्या छोट्या दिव्यांची रांग
त्या तेजाने उजळलेले तुझे रूप
पाहता पाहता मला
माझी आई आठवली
देवा समोर डोळे मिटलेली
तशीच सात्विक उजळ
माझा जीवनाधार असलेली
अन जाणवले
ती तूच होतीस तिथे
ती तूच आहेस इथे

विक्रांत प्रभाकर