ती आणि मी निवांतक्षणी...!!

[सुरेश अंबादास सोनावणे.....]

ती आणि मी निवांतक्षणी...!!

ती :- तु माझ्यावर येवढं प्रेम का करतोस ?

मी :- एक स्वप्न आहे तुला मिळवायच.....

ती :- प्रत्येक वेळी प्रत्येक क्षणी
उदास का असतोस ?

मी :- प्रयत्न करतोय सगळी सुखे
तुझ्या नावे करण्याच.....

ती :- प्रत्येक वेळी प्रत्येक क्षणी
कसल्या विचारात गुंग असतोस ?

मी :- सवय जडली आहे
तुला जागेपणी स्वप्नात पाहण्याच.....

मी :- कधी चंद्रावर प्रेम करुन तो
आपला झाला आहे का ?

मी :- एक आशा आहे
या आशेवर आयुष्य जगण्याच.....

ती :- जर मी नाही मिळाले तर ?

मी :- तर देवाकडे प्रार्थना करेल लवकर आयुष्य संपवण्याच.....

ती :- तुला काय मिळेल
असे सुंदर आयुष्य संपवून ?

मी :- एक आशा जिवंत राहील
पुढच्या जन्मी तुझा नक्की होण्याच.....

एवढं ऐकताच ती मला घट्ट मिठी मारते,
आणि पाणावलेल्या डोळ्यातील अश्रूं पुसत.....

ती ;- I Love You...
मी तुझ्यावर खुप प्रेम करते,
माझी साथ कधी सोडू नकोस.....

मी ;- I Love You 2...
पिल्लू मी ही तुझ्यावर खुप प्रेम करतो,
तुझी साथ सोडण्याचा
मी स्वप्नात विचार करु शकत नाही,

कारण

तुझ्याशिवाय मला करतमच नाही.....
     

_____/)___/)______./¯"""/')
¯¯¯¯¯¯¯¯¯\)¯¯\)¯¯¯'\_,,,,,,,,\)

स्वलिखित -
दिनांक २८-०१-२०१४...
सांयकाळी ०८,०४...
© सुरेश सोनावणे.....

[sylvieh309@gmail.com]

manapasun lihila ahe dialogue