माणूस आहोत आपण... (नितीन आगेच्या निमित्ताने)

[विक्रांत]

सतरा अठरा वर्षाचे
तरुण कोवळे वय
कुठल्याही मुलीने
हाक मारली तरी
धडधड वाढायचे
नर्व्हसनेस झाकायचे
वेड्या खुळ्या स्वप्नांचे
रानभूली वय
अश्या या वयात
अनोळखी वनात
हलकेच पाऊल
पडले म्हणून
यौवनाच्या गंधाने
नकळत छाती
भरली म्हणून
द्वेषाचे तीर गेला
धुंद हृदयास भेदून
कळल्या वाचून गंध कसला
कुठल्या फुलावरून आला
कट्टर कडव्या हातांनी
श्वास टाकला बंद करून
माणूस आहोत
माणूस आहोत
माणूस आहोत आपण
कितीदा सांगायचे
कुणा कुणा सांगायचे
कानामध्ये ओरडून

विक्रांत प्रभाकर