प्रेमकांक्षा..

[विक्रांत]

दिन गेला सुना सुना
तुझ्या माझ्या भेटीविना
सखी तुझ्या डोळ्यातील
चंद्र आज पहिला ना

प्राणोत्सुक आतुर मी
तरीही होतो थांबलो
बहकलो होतोच की
नजरेत त्या बांधलो

वाट होती  थबकली
वाट तुझी पहातांना
वळणावर  उगा मी 
तिला साथ करतांना

का शामला भुलविशी
सारे काही सुटतांना
पुन्हा बुडे कृष्णडोही
आमंत्रुनी मी दु;खांना

जळलो असे कितीदा
आग लागून स्वप्नांना
पुन्हा जागते मनी का
प्रेमकांक्षा विझतांना

विक्रांत प्रभाकर

[चिन्मय परब,सिन्धुदूर्ग]

*आभास हा..*
स्वप्नवेड्या काळराती ,
ती मला रे खुणवत होती
नशिबाची रे गाठ बांधाया,
ती मला रे विनवत होती
चांद्वेडा चांदणीला ,
असा कसा हा पाहत होता
रातकिड्याच्या तेजाला ही,
सूर्याचा रे भास होता
अन अचानक शिरावरती,
माऊलीचा हात होता
उघड्या जगाच्या भाऊगर्दीत,
स्वप्ना-वलीचा आभास होता

[विक्रांत]

if its your poem pl be a part of this group .chinmay