दारी धुत्कारला

[विक्रांत]

हळू हळू मनातुन
व्यक्ति पुसल्या जातात
वेड्या खुळया आठवणी 
टाकुन दिल्या जातात

आधारावर जयांच्या
जन्म येथे तरतात
जीवलग तेच जीवा
निराधार करतात

सोन्यासारखे दिवस
उगाच व्यर्थ जातात
दु:खामध्ये जगण्यास
स्वप्न जणू फुलतात

गांजलेला भिकारीही 
हाका मारून थकतो
नवीन आशा घेवुनी   
दुस-या दारात जातो

भिका-यास पण कधी
हक्क निवडीचा नसे
घरी दारी धुत्कारला
सखी त्याचे भाग्य तसे

विक्रांत प्रभाकर

[RAAHUL]

AGADI MARMIK SHABDAT KHUP KAHI LIHILAY.....SUREKH.....