विरह

[kuldeep p]

असेच सोडूनी गेली चांदणी
नभातल्या त्या चंद्राला
सगळे झाले सूने सूने
चंद्र एकटा राहीला
बघत राहीला एकटाच
वाहून जात्या चांदणीला
स्वभाव आपला शांत शितल
काही करू न शकला
रडू लागला आकाश सारा
दोष चेहर्यास देऊ लागला
आपले न काही या जगती
अस्तित्व संपऊ लागला