* ज्योती *

[कवी-गणेश साळुंखे]

वा रे पतंगा प्रित तुझीच रे खरी
ज्योतीला ती कळणार कशी बरी
झडप घालुनी जीव देतो तिच्यावरी
प्रेमाची आहुती थांबणार कधी तरी

युग-न युगे संपली इथे जरी
ज्योती विझली नाही,तळमळली खरी
डोळ्यांतल्या आसवांची मोती झालीत सारी
मौल्यवान असुनही मातीमोल बनली सारी

ज्योती म्हणे पतंगाला जीव जाईल माझ्यावरी
कहानी तुझी अशीच राहिल रे अधुरी
पतंग सांगे ज्योतीला जीव जडला तुझ्यावरी
तुलाही रडतच विझावे लागेल माझ्यासाठी एकदातरी

काळजात माझ्या तुझीच रुपे ग सारी
दिसतील तुला मी नसल्यावर कधीतरी
शोधशील मला राखेच्या ढिगा-यात जरी
माझ्या प्रेमाची कहानी तेव्हाच कळेल सारी...!
कवी-गणेश साळुंखे...!
Mob -7710908264
Mumbai