स्मृती तुझ्या...

[शिवाजी सांगळे]

सजवून फुले, खुप मोगऱ्याची
भासतो आभास, तुज गंधाचा,
देतो गंधाळून, भोवताल माझा
अवखळ, हा खेळ वाऱ्याचा !

विसरायचे तुला, स्मृती तूझ्या
ठरवून बजावतो, स्वतः मनाला,
अचानक येता, उचकी कधी
होतसे शांत, तूझ्याच नावाला !

ठरविले लिहायचे, हेच होते
आनंदात, तूझ्या वाचून आहे,
अश्रूच ओघळले, कागदावर आधी
उचलावयाचे, अजुनी पेन आहे !

© शिवाजी सांगळे