मनाची कात

[विक्रांत]

विरूप माझ्या मनाची   
जुनाट कात झडावी
दाट आसक्तीची व्यर्थ
गाठ चिवट तुटावी

सुखाचा घास का हा 
मुखी उगाचच फिरे
भरलेल्या पोटात नि
आग विटलेली उरे

उद्याची ती चिंता कुणा
खेळ चाले तोच जुना 
लाख शोधुनीया मज
अर्थ तो ही सापडेना

जन्म दु:ख बीज अरे
फळ दुवाड भरले
वेचू कुठवर आता
तेच ते मी सांडलेले

विक्रांत प्रभाकर