मलाही आनंदाने रडायला येतय..

[Ankush S. Navghare, Palghar]

तिला रडताना पहिल आणि
विसरलो स्वताला की आपण कुठे आहोत
आपल्या घरी की कोणाकडे आहोत
सावरता आल नाही
लपवता आल नाही
वाट करुन दिली मग अश्रुना
वाहू दिल पण गुपचुंप
नकळत स्वताच्या नकळत तिच्या
पण तीला सांगावाच लागल
कारण तीच माझ अस वेगळ नाहीच
तिच्या शिवाय अस अस्तित्व नाहीच
तिला कळाव म्हणून सांगायच नव्हत
तर प्रेम व्यक्त होत होत आपोआप
म्हणून सांगीतल मनाला मोकळ केल
आता हलक वाटतय खुप हलक वाटतय
आधी पाहिल तिला रडताना आता
मलाही आनंदाने रडायला येतय...
मलाही आनंदाने रडायला येतय...
.... अंकुश नवघरे
(स्वलिखित) रात्रो.. ९.४५. ०७.१०.२०१४