वट पौर्णिमा...

[शिवाजी सांगळे]

स्वर्गात म्हणे बांधली जाते
शुभ लग्नाची एक गाठ,
कंटाळून सुद्धा नाही सुटत
एक दुसरयाची सोशिक पाठ !

माहित नाही कुणी दुसरा
जाच एवढा शोशिल का?
भीती एवढी नवरा जातीला
न बोले माहेरा जाशील का?

विसरली आता ती पौर्णिमा
नुसतीच मागे किटकीट उरते,
नवरा हाच दे जन्मोजन्मी
अशीच वटवट करीत असते !

© शिवाजी सांगळे