आक्रोश

[sanjay limbaji bansode]

संतापून गेला
आक्रोश केला
तप्त तो झाला
अंगात पेटला ! !
     
          कोपली त्याला
          धरणीची माया
          रूसला इन्द्र
          ना दिसे कुणाची साया ! !

कुणाच्या शापाने
जमीन बाटली
रवीच्या तेजाने
विहीर आटली ! !

          ओसाडली रान
          जमीन दुभांगली
          कंठी आले प्राण
          मने तरसली ! !

देव देव केला
ना कुणी पावला
शेवटी दगडाचा तो
त्याने प्रमेय दावला

          झाला वेदनानी आर्त
          झाला कर्जानी गर्क
          ना दिसे काही तर्क
          समोर दिसे येमाचा नर्क ! !

संजय बनसोडे

[Shraddha R. Chandangir]

pratyek weles navin vishay... suchatat tari kase?   kaay mast lihita tumhi... (Y)

[sanjay limbaji bansode]

धन्यवाद
पण माझ्या पेक्षा पण वेगळे विषय तुमच्या कवितेत असतात
तुम्ही पण छान कवीता करता

[Shraddha R. Chandangir]

 Thnku...  कदाचीत असेलही....  पण खरच....  मराठी कविता करण्यात तुमचा हात कोणीच नाही पकडू शकत....

[सतिश]

कविता नि:संशय छान आहे...  पण माझा एक प्रश्न आहे.. " प्रेमय " म्हणजे नेमके काय..?

आणि हो... हिंदी कविता रचण्यात येथेतरी अनामिकाची कुणी बरोबरी करणार नाही..!!

[sanjay limbaji bansode]

माफ करा
Type करण्यामधे गलती झाली
ते
प्रेमय नाही

ते प्रमेय आहे म्हणजे सिद्ध झालेली गोष्ट

[NARAYAN MAHALE KHAROLA]

I LIKE SUCH A POEM