part 1

[marathi]

साठ्यानंची बीस्कीटे, बेडेकरंचा मसाला
--- नाव घ्यायला आग्रह कशाला


रुसलेल्या ज्योतीला पवन म्हणतो हास,
------ ना भरवते मी श्रीखण्ड-पुरीचा घास


अत्रावळ पत्रावळ , पत्रावळीवर होती वान्ग्याची फोड
***** हसतात गोड, पण डोळे वटारायची भारीच खोड्


मुंबई ते पुणे १५०कि.मी. आहे अंतर,
-- हयांचं नाव घेते, घास भरवते नंतर

गावठी गुलाबाला सुगंधी सुवास,
.....ना भरवते मी श्रिखंड-पुरीचा घास

सांगीतलेल्या कामात मी सदैव राहीन दक्ष,
....ना भरवीते गोड घास,तुम्ही भरा साक्ष

आदर्श पती-पत्नी म्हनुन सांगतात नल दमयंती,
....नी घास घ्यावा ही माझी पहिलीच विनंती


प्रत्येक क्षण येतो अनुभव घेऊन आगळा,
....नी लाडु खावा एक सोबत सगळा

[marathi]

आता घास घेतला त्याला वेगळीच होती गोडी,
....ना घास भरवतो त्यातलीच चव थोडी

मोह नसावा पैशाचा,गर्व नसावा रुपाचा
...ना घास घालते श्रीखंडपुरीचा

3