ते आंब्याचे झाड

[sanjay limbaji bansode]

बघितले त्याने किती उन्हाळे
समोर त्याच्या किती जळाले
उभे  राहुन  पून्हा  गळाले
येउन पून्हा जमिनीत मीळाले
उभा जसा तो स्तब्ध पहाड़
ते आंब्याचे झाड धूऱ्यावर ते आंब्याचे झाड ! !


मालक त्याला आता अनेक
आंबे त्याचे गोड सुरेख !
आंब्याची त्याच्या साऱ्या गोडी
देत असे तो पिढ्यान पिढी !
चाखन्यास पक्षाचीही असे धाड
ते आंब्याचे झाड धूऱ्यावर ते आंब्याचे झाड ! !


पक्षी किलबिल करती तेथे
घरटे करून करती मजे !
वसंत बहरे तिथे निराळा
वसे त्यावरी पोपट,कावळा!
येई वानर ही खादाड
ते आंब्याचे झाड धूऱ्यावर ते आंब्याचे झाड ! !

हिरवळ आता गळत होती
हळूहळू सारी वाळत होती !
ना दिसती आंबे चाखन्या चव
झाला आता तो निर्जीव! 
चोही बाजूस त्याच्या झाल्या आता आड !
ते आंब्याचे झाड धूऱ्यावर ते आंब्याचे झाड ! !


संजय बनसोडे