सुर्य मावळला सांज झाली..................

[SHASHIKANT SHANDILE]

सुर्य मावळला सांज झाली पक्षी सारे झोपाया गेली
सकाळपासून टवटवति फुले आता मात्र चुपचाप झाली

दिवसभर कामाची गोंधळ आता शांत चहाचा प्याला
दिवसा पाहून शेताची हिरवळ मजमन आता नाचत आहे
सकाळी उठता कामाची कटकट आता मात्र खाऊनि झोपा
कर्जापाई पोट कुशीशी मैतर माझे फासावर गेली
लावली मैनत निघत नाही शेवटी काय उरलय हाती
सुर्य मावळला सांज झाली पक्षी सारे झोपाया गेली
सकाळपासून टवटवति फुले आता मात्र चुपचाप झाली

उपाशी पोटी मुले झोपली मनोमन तीहि रडत होती
तिलाही चिंता परिवाराची दिवसभराच्या या खर्चाची
नित्य समई ती रोज उठती उठून सकाळी भाकर करती
भाकर घेउनि शेती गेलो दृष्य पाहुनी मग मी हादरलो
वानरराजे उध्वंस करती शेताभर जणू ते नृत्यच करती
सुर्य मावळला सांज झाली पक्षी सारे झोपाया गेली
सकाळपासून टवटवति फुले आता मात्र चुपचाप झाली

चैत्र आला पिके कापिली कोण जाने काय नशिबी
पुन्हा घेतला कर्ज कापाया उणीव राहते हव्या दर्ज्याची
विकाया माल बाजारी गेलो रंग भरविला त्या दलालाले
तो म्हणाला  तीन चार गळ्यापर्यंत आली माझ्या फास
चार हजार भाव मिडाला या वर्षाचा खर्च निघाला
सुर्य मावळला सांज झाली पक्षी सारे झोपाया गेली
सकाळपासून टवटवति फुले आता मात्र चुपचाप झाली

उद्या पुन्हा कामाची गोंधळ आता शांत चहाचा प्याला
सुर्य मावळला सांज झाली पक्षी सारे झोपाया गेली
सकाळपासून टवटवति फुले आता मात्र चुपचाप झाली

शशिकांत शांडीले (SD), नागपूर   

[सतिश]

कविता छान आहे.. आशय अतिशय सुंदर...  पण आणखी थोडी सुसूत्रता असायला हवी..
म्हणजे हीच कविता अप्रतिम वाटेल.

[SHASHIKANT SHANDILE]

dhanyawad, me nakki kadji gheil.