डोहात

[विक्रांत]

पुन्हा डोकावले
गूढ डोहात
पुन्हा पाहिले
त्या अंधारात

थोडे पाणी
हलले फिरले 
मीच मजला
पुनरपि दिसले

अन सावल्या
मनातल्या 
मनास मग   
हळूच दिसल्या

पान कोवळे
कुणी तोडले
अलगद आले
दुख प्यायले

तरीही ओठी
हासू सजले 
काय भेटले
काय हरवले

खळखळ ना
कलकल केले 
अवघे पाणी
वाहून गेले

पाहण्याचे त्या
गाणे झाले
जल कणकण
मग मोहरले

अजुनी अर्धे
प्रकाश प्राशिले
मन तृषार्थ
ओठ थिजले 

विक्रांत प्रभाकर