विसरता न आले...

[श्री. प्रकाश साळवी]

विसरता न आले
फूल गुलाबाचे कधीचे ते गळाले
तूझे शब्द मजला विसरता न आले
गहिवरून गेलो तूझ्या आठवणींनी
माझेच मजला सावरता न आले
कशी भेट झाली अन् जुळले नाते
नात्यात जुंपलेले क्षण बांधता न आले
आलीस तू घेण्या ऊत्तुंग भरारी
पंखांनी पण मजला ऊडता न आले
तू मधुराणी तू सुगंध घेऊन आली
पण सुगंधात मजला बहरता न आले
शब्दात बांधीले जरी तू मजला परी शब्दाविण मजला ऊमगता न आले
सहजच तू हे ह्रदय जिंकुन गेली
ती हार पण मजला हारता न आली