संध्यासमयी

[धनंजय आवाळे]

संध्यासमयी मला तु आठवतेस
जुन्या दिवसांना पुन्हा भेटवतेस

निसटलेले काही पुन्हा गवसू पाहते
सुकलेले झरे पुन्हा होती वाहते

आठवांच्या सरी करती मज चिंब
पानावर दवाचे पुन्हा  साचतात थेंब

सुकल्या पाकळ्यांना पुन्हा येतो गंध
तुझे माझे पुन्हा जुळतात बंध

संध्यासमयी पुन्हा मन कावरे बावरे
नसताना ही संगे मागे तुच उरे

[मिलिंद कुंभारे]

छान......