देतसे फेकुनी

[विक्रांत]

पुरे झाली आता
देतसे फेकुनी
दिल्या कटोऱ्याची 
जिंदगी भिकारी

पुन्हा घेवूनी
हातात  शस्त्र
टाकतो बंधन
तोडूनी सारी

साहिल्या वेदना
अपमान वंचना
घेतोय श्वास
ती ही लाचारी

नकोत सुखाचे
तुकडे आता
नकोच दु:खाचे
ओझे उरावरी

कुणाचा दास मी
दाता कुणीकडे
युगांचा प्रवास
तीच ती चाकोरी 

विक्रांत प्रभाकर