रस्ता सवयीचा

[Mangesh Kocharekar]

             रस्ता सवयीचा     
तुझी मला आताश्या सवय झाल्याय वाटतंय
पायाखाली रस्ता पण मन तुलाच शोधतय
ना ओळख ना बोलण पण काळीज खुणावतंय
तुझ्या माझ्या नाजुक इशाऱ्याना तेहि समजतंय
तुझ गोड हसण बहुदा त्यालाच तर ते भुललय
      वाटेवरच्या खुणांना त्याने आपलस केलय
      तू दिसली नाहीस तर रस्ता सरत नाही
      कामावर गेलो तरी मनच लागत नाही
      कधी तुला पाहीन ह्याची डोळ्यांनाहि घाई
      तुझी प्रतिमाच फिरत असते कल्पनेच्या ठाई
      माझ मात्र चित्त खरच कशातच लागत नाही
तुलाही असच होतंय का ? हे मला कळत नाही !
म्हणुनच तुला विनंती उगाच वेळ बदलू नको
माझ्या हळव्या मनाला विरहात बुडवू नको
रस्ता आपल्या मैत्रीचा खुण गाठ विसरू नको
हरकतीच्या मुद्यावर प्लीज कधी घसरू नको
नजरेच्या संवेदनेला प्लीज पोरक करू नको