खेळ..

[विक्रांत]

जितुके मी
जवळ यावे     
तितुके तू 
दूर जावे 

का रे असे 
खेळ खेळशी 
आणि कुठवर
मजला छळशी 

इथे धाडसी   
तिथे पाडसी
प्राण कंठात
उगा आणसी   

असा सदा मी
तुज बोलावतो
व्याकूळ होत
साद घालतो

तुजला नाही 
भान कश्याचे
नाट्य सदा 
का दुराव्याचे

आता खेळ   
असा डाव 
तुच भोज्या
तुच धाव 

तुच शोध   
तुझा तुला   
रे माझ्या   
या मनातला

विक्रांत प्रभाकर
http://kavitesathikavita.blogspot.in/