|| इदं दत्त द्रां ||

[विक्रांत]

एक फकिरी
झोळी बांधून
काठी वाकडी
हाती घेवून

इदं दत्त द्रां
ददं दत्त द्रां
बोलत चाले
मस्त अनाम 

वाऱ्यावरती
होवून स्वार
श्वासाच्याही 
जावून पार

नाव तयाचे
कुणा न ठावे
गाणे आणिक
अर्थ न पावे 

खुळावलेले
शून्यसे डोळे
गूढ हसणे
ओठावरले

ओढ कसली
जीवा लागली
जन्म सांडून
वर्ष चालली 

काय उद्याचा 
मीच नसे तो
स्वप्न पडे वा
भास दाटतो

विक्रांत प्रभाकर
http://kavitesathikavita.blogspot.in/