पाडगावकर (एक श्रध्येय मैत्र)

Started by विक्रांत, January 08, 2016, 09:35:24 PM

Previous topic - Next topic

विक्रांत

पाडगावकर एक असे कवि होते
की त्यांचे अन मराठी मनाचे सूर
जणू काही एक झाले होते
सदाबहार तारुण्याचे वरदान घेवून आलेली   
धुंदी ल्यायलेली त्यांची कविता
झरझरणाऱ्या पावसागत बरसायची
सदैव नित्यनवीन आनंदघन वाटायची
अन तरीही प्रत्येक संग्रहात वेगळी असायची
जणू नव्या साडीत नवेपणाने
सजून सवरून आलेली कविता
ती त्यांची सहज प्रयोगशीलता
नवीन खेळ खेळावा तशी निरागस
तेवढ्याच ताकदीची प्रौढ हुकमी
अन त्यांची अक्षय सृजनशीलता 
कुठल्याही अट्टाहासाविन उमलून आलेली
देण्यासाठी जगण्यासाठी आनंदासाठी
तसेच ती शब्दांशब्दातून प्रकटणारी 
आसमंत व्यापणारी प्रसन्नता
ती कविता तर आहे पण म्हटले तर   
जीवनोपनिषिदाचे मंत्रच आहेत

त्यांच्यावरील अनेक लेख वाचलेत
त्यांच्या कित्येक कविता पाठ केल्यात
त्यांना कुठे कुठे समारंभात पहिले
त्याचे काव्य प्रत्यक्ष ऐकले
या माणसाबद्दल खूप प्रेम वाटायचे
आदर तर निरतिशय होता
हे माझेच नव्हे तर खरतर
आज साऱ्या महराष्ट्राचे मनोगत आहे

हा कवितेचा प्रचंड वृक्ष
इतका बहरला इतका वाढला
आमच्या कितीतरी पिढ्या
त्यांच्या कवितेखाली वाढल्या
खेळल्या नाचल्या आनंदाने जगल्या
त्यांच्या शब्दांचा आधार घेत आम्ही प्रेम केले
मैफिली सजवल्या मैत्रिणी मिळवल्या
जगण्यातील मांगल्य आनंद नवनीतता 
त्यांनी अधोरेखित केली प्रत्येकवेळी
प्रेमाने जगणे जगण्यावर प्रेम करणे
ही काही तेवढी सोपी गोष्ट नसते
पण त्या कविता वाचल्यावर
त्यासाठी काही वेगळा मुद्दाम असा
यत्नच करावा लागला नाही

त्यांच्या कवितेत जगण्याचे तत्त्वज्ञान होते
म्हणूनच ते आनंदाचे गाणं होते
हा इवल्याश्या दाढीचा महाऋषी
जाड भिंगाचा चष्मा सावरीत
जेव्हा मिश्किलपणे कविता वाचायचा
मन लावून प्राण ओतून
लाडक्या लेकीच कौतुक करावे तसे
अलगदपणे हळुवार पणे
एकेक शब्द कुरवाळत ठासून सांगत
कविता जिवंत व्हायची क्षणात
सळसळ करू लागायची पिंपळ वृक्षागात
ती सळसळ जागे करायची
मनातील भावना संवेदना अन निद्रिस्थ स्वप्नांना

शहाण्शी वर्षाचे आनंदी आयुष्य
समृद्ध सफळ अन अमृतमय
पण या माणसासाठी ते ही कमी होते
असेच सारखे वाटते
अजून जीव भरला नाही
अजून तहान मिटली नाही

शब्द आणि सौंदर्याचा हा सम्राट
आता शब्दांच्या पलीकडे गेला आहे
पण त्यांच्या शब्दाचा हा मानस सरोवर
आमच्या कित्येक  पिढ्यांना
आकर्षित करीत राहणार
अन त्यात डुबकी मारल्या शिवाय
कुठल्याही काव्य तीर्थकर काव्यरसिक 
पुढे सरणार नाही हे नक्की

विक्रांत प्रभाकर
http://kavitesathikavita.blogspot.in/

विक्रांत

आपण या कविते खाली पाडगावकरांना श्रद्धांजली वाहू यात .त्यांच्या कवितेबद्दल लिहू यात .त्यांची कविता का भावली ,कुठे भेटली ,आपल्यावरील तिचा प्रभाव जरूर share करा .