तू गेलीस तेव्हा

[prathmesh_t]

तू गेलीस तेव्हा
रात्र प्रिय झाली
अंधाराची मिळालेली
साथ प्रिय झाली

तू गेलीस तेव्हा
भावनेला अर्थ न उरला
आठवणीत घालवलेला तेव्हा
तो काळही व्यर्थ ठरला

तू गेलीस तेव्हा
मन बोलू लागले
आयुष्यात गेलेली वेळ
स्वप्नात शोधू लागले

तू गेलीस तेव्हा
कविता एक सुचली
मनातील आग तेव्हा
अश्रु नी त्या विझली

- by  विशाल