खेळ तिचा.. डाव तिचा..

[प्रशांत दादाराव शिंदे]

देव आहेच कुठे का त्याला मानायचे
टेकलेही होते हे आशिष माझे समोर ..तिच्या सुखांसाठी
तिला तिचे मिळाले जेव्हा
तिने नेमके माझे होणे नकारले होते

दुनियेची कोण करतो पर्वा 
कुठे वेळ सावराया मला माझ्याच दुखांतुन
शिल्लक आहेत तिच्या आठवणी सोबत पावलोपावली
आता तिच्या आठवणीही काळजास ब~याच वेदना देते ....

का उगाच देवाला मानायचे
तिचा खेळ होता सारा
तिचाच डाव होता तिने जिंकायचे मी हरायचे.......

©प्रशांत डी.शिंदे....
दि.१७.०२.२०१६.