लाज

[dhanaji]

गर्द अंधारात एका किरणाने
लख्ख चमकून जावा सुरा
तशी वासना तरळते त्याच्या डोळ्यांत
ताठरलेल्या शरीरात..


क्षणभरच...
मानव्याचे पापुद्रे गळून
भयाण आदिम चेहरा
नागडे दात दाखवत
लाळ गाळताना दिसतो


स्वतःला आटोकाट काबूत ठेवून
सैल होत
तो आपल्या दिनमानात बुडूनही जातो
पण मी...
अवचित उफाळून आलेल्या
जनावराची छबी
विसरता विसरु शकत नाही


आरशाला भिडायची लाज वाटते
पुढचे काही दिवस !!


-- अमेय पंडित