वज्रलेप पांडुरंगा

[विक्रांत]

झिजूनिया पाय तुझे
पाप माझे हे झिजेना
पुन्हा पुन्हा प्रदक्षिणा
मी मोजण्यात चुकेना

खांद्यावरी पताका या
गंध भाळी नटलेले
मिरवितो भक्तपणे
चित्त का रे मळलेले

म्हणशील जर मला
तुझे तू पाहून घ्यावे
वज्रलेप पुन:पुन्हा
पायी का मग त्वा हवे

घाटावरी महारोगी
पुण्यवान नाहीत का
अभिषेकी संतसंगी
देहमनात व्यंग का

धावूनी येतील सारे
निकाल घेवूनी हाती
गुन्हेगार पाखंडी मी
शिक्षा ठरलेली होती

युगोयुगी ठेचलेला
प्रश्न अनुतीर्ण माझा
क्रूसावरी तू तसाच
मिटलेल्या डोळियांचा

विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
http://kavitesathikavita.blogspot.in