सर

[पल्लवी कुंभार]

हवेला आताशा घरघर लागणे
आकाशातही थोडे मळभ दाटणे
आणि अशात तिचे माझ्यावर रुसणे
जणू नियतीने योगायोग गाठणे

सूर्याचे ढगांआड लपणे
हिचे कोपऱ्यात बसून फुगणे
हवेला उष्म्याने ग्रासणे
आणि हिचे अधूनमधून धुमसत राहणे

हिच्या लटक्या रागांना
मी विनवणी करणे
जणू आकाशात घेरलेल्या ढगांना
वाऱ्याने फुंकर घालणे

दाटलेल्या काळोखावर
मग सूर्याचेही रागावणे
तिच्या मुक्या भावनांवर
मग माझेही स्तब्ध राहणे

नाही नाही म्हणता
आली सर एक
तिच्या अबोल्यातून
निसटली अश्रूधार

बिलगली ती त्याला
अलवार घट्ट मिठीत
गंध मोहक पसरले
धरती अंबर मिलनात

~ पल्लवी कुंभार