तोष

[vijaya kelkar]

      तोष
घना रे घनश्यामा रे
वेडी आशा धरली रे
डोळे हे पाणावले रे
अमृतधारा बरस
    नको नको गर्जना रे
    नको रूपेरी माळा रे
    गोड पावा उमटो रे
    हाचि लागलाय ध्यास
वीजा कां चमकती रे
बिलगून घनास रे
नी मग कां लपती रे
राधा गावली शामास
    कुजबुज पानात रे
    गुणगुण कानात रे
    चाले मृद्गंधात रे
    हा कृष्ण घनाचा रास
थेंब राधा कान्हाई रे
मीलनी नवलाई रे
संथ वाहे कृष्णामाई रे
तोष तृप्तीचा खास .......

       विजया केळकर __