माय मैनावती

[विक्रांत]

माय मैनावती माझी
डोळे उघडे सतत
देह भावाचे गणित
आहे ओखटे सांगत

माय रडते दु:खाने
आसू डोईवरी पडे
मन गोपीचंद माझे
जागे होई थोडे थोडे

कुठे भेटेल तो सखा
चंड जालिंदर जसा
घेई अपराध पोटी
देई नाथमुद्री ठसा

काय आत मी पुरला
दिवा जाणीवेचा भला
बंधू कानिफा जिव्हाळा
कधी तारील रे मला

कळो अलक्षी गुंतली
योगी जीवनाची कला
फाटो पदर मायेचा
मरो विक्रांत थोरला

डॉ.विक्रांत प्रभाकर तिकोणे
http://kavitesathikavita.blogspot.in/