प्रेम कविता

[Amol k. Chim]

                      कळलेच नाही

तुला जेंव्हा पाहत होतो
धडधडीत  मनाच्या कुठेतरी
गुर्फटून जात होतो.
हात ठेऊन छातीवर ह्रुदयाला
मी समजावत होतो..
          पण
ते कधी तुझ होऊन गेल खरच
       कळलेच नाही

बेधुंद होऊन प्रेमाच्या गर्दीतून
सैरवैरा पळत होतं
अस ते चंचल मन कधीच
माझ्या हातात येत नव्हतं.
          पण
तुझ्या इतक्या जवळ कधि
येऊन थाम्बले खरच
      कळलेच नाही

कितीही मनाला सावरले
खूप वेळा आवरले
वेड्यासारखे मन माझे
तरीही तुझी वाट पाहत गेले
          पण
पाहताना वाट तुझी
कधी स्वतःला हरवले, खरच
       कळलेच नाही

तुझी इतकी सवय
मनाला कशी जडली
पतंग माझी तुझ्या
जवळीच का तुटली..

खरच
कळलेच नाही...
कळलेच नाही.....

From - अमोल का. चिम
मु- निम्कवला
(खामगाँव )
व्हाटस अप
मो. नो . 8605076572