जळणं आणि वाहणं

[Parshuram Sondge]

 तो आला
हासत हासत आणि अधाशपणे
घेतलं ओढून कुशीत मला
पण
मी तटस्थ पणे जळत राहीले
त्या उसळलेल्या वासना आगीत
मी शोधत राहीले
ह्रदयातून पाझराने ते प्रेमाचे
थेंब
शपथ !
मी अनुभवला फक्त  जाळ
तुझ्या
कुशीत मी शिरले की तुझं ह्रदय
असं थेंबा थेंबानं पाझरत राहयंच
आणि
त्याची नदी होत जाई
मी वाहत जाई
अगदी भौतिक वस्तू सारखी
जळणं असेल
नाही तर  वाहणं असेल
लोक  त्यालाच
प्रेम म्हणतात
. . . . परशुराम सोंडगे. पाटोदा
. . . . 9673400928