आस.......??

[Ashok_rokade24]

 सोंग वठविता आनंदाचे ,
          वर्षे अनेक उलटून गेली ,
निर्मळ आनंदाची अजुनही,
           अनुभुती क्षणभरही न झाली ॥
उसणे हसू हसता हसता,
            रडणे गेलो विसरूनी ,
क्षण दुःखाचा येता जिवनी ,
            आसवे सारी जळून गेली ॥
शूल अंतरी कीतीही बोचले,
             मुखावरी परी हास्य राखीले,
उसन्या हास्याच्या भाराखाली,
             वेदना अंतरीची दबून गेली ॥
कुणी न जाणील्या भावना ,
              न पाहील्या वेदना मनीच्या ,
दुखा:च्या काटेरी झुडूपी ,
             कळी सुखाची न उमलली ॥
सुखी आनंदी शरीर दिसले,
               वाग्बाण जागोजागी रूतले ,
सदैव मन आक्रदंत राहीले ,     
               रक्तात स्वप्ने वाहून गेली  ॥
तरीही अजूनी वाट पहातो,
                 दिस सौख्याचा कधी ऊगवतो ,
क्षण अखेरचा आला जवळी ,
               तरीही आस अंतरीची न सुटली ॥
               तरीही आस अंतरीची न सुटली ॥

                                    अशोक  मु. रोकडे.
                                     मुंबई.