येवो वावटळ तुझे

[विक्रांत]

मज जाणवतो देवा
तुझ्या मुलुखाचा वारा
रंग उरात भगवा
फडफडतो भरारा

काही जाणवते जुने
रंग रूप तया नाही
मन निर्वात होताच
स्पर्श जाणवत राही

गाव सापडेल कधी
मज जरी ठाव नसे
वाट आतली तिथली
मज खुणावत असे

सारे सोडले मागुती
प्रियजनांची मागणी
प्राण घेतले हातात
देह जावू दे वाहुनी

येवो वावटळ तुझे
घर बेचिराख व्हावे
हीच प्रार्थना मनात
माझे अस्तिव हरावे

डॉ विक्रांत प्रभाकर तिकोने
http://kavitesathikavita.blogspot.in