ती

[विक्रांत]

ती

कुठलेतरी जुने पुराने
कुठल्यातरी जमान्यातले
कपडे जेव्हा ती
बिनधास्त घालून येते
तेव्हा तिचे ते
निर्धास्तपण
मनात जावून बसते

चेहऱ्यावर रंग न लावता
उन्हातान्हात
थंडी वाऱ्यात
कामाला जावून भिडते
अंगावरती धूळ झेलते
तेव्हा तिचे वावरणे 
मनास जिंकून घेते 

मनातील स्पष्ट मते ती
समोर तोंडावर बोलते
कुणा न वळता
फशी व पडता
रोखठोक जबाब देते
तेव्हा तिचे वेगळेपण
अचूक दिसून येते
मन अचंबित होते   

कधी चिडते अडूनही बसते
गाल फुगवून कट्टी करते
चुकल्यावर स्वारी म्हणते
तरी परि क्वचितच चुकते
तिचे असणे सभोवताली
राज्य मनावर करते 

ती आगळी मुलुखावेगळी
क्वचितच कुणास कळली
कुणी मुद्दामच दूर ठेवली
तिला पाहता कधी वाटते
राणी असे ही राज्य हरवली
स्पष्ट निडर अढळ ठाम
स्वसामर्थे सजलेली
मन तिला सलाम करते

विक्रांत प्रभाकर
http://kavitesathikavita.blogspot.in/