गणित आयुष्याचे....?

[Ashok_rokade24]

गणित सोडविता सोडविता ,
              वेळ संपून गेला ॥
गणित काही सुटलेच नाही ,
              पेपर कोराच राहीला ॥
कोडे आयुष्याचे सोडविण्या,
          काळ कीती लोटला ॥
    कोडे कधी सुटलेच नाही,
        परी अंत जवळ आला ॥
सुटाबुटातील इंग्रजी प्रयत्ने ,
      कधीही न आपुली झाली॥
कळकट तुटक्या पायजम्याने,
      कधीही न  साथ सोडली॥
इतीहासातील अवघड अक्षरे ,
         कधी ध्यानी न राहीले ॥
  पाहिलेले एक स्वप्न सुंदर  ,
         इतीहास जमा  झाले ॥
   विज्ञानाचा अवजड भार ,
          शिराने न साहीला ॥
बुरसट स॔स्काराच्या टोपीखाली,
          नव विचार दबून गेला ॥
जन संख्या भूगोलातील ,
            नीत वाढतीच राहीली ॥
दोन मने परी संसारी न ,
         कधी जुळून आली ॥
आणिक बाकी विषय ,
          कधी कळलेच नाही ॥
जिवन जगविण्या पलीकडे,
           काही सुचलेच नाही ॥
आयुष्यातील शाळेत सदा,
         मन गुदमरून गेले॥
प्रयत्न कीती घेण्याचा केला,
         परी हस्त रिक्तची राहिले ॥
         परी हस्त रिक्तची राहिले ॥
                         अशोक मु. रोकडे.
                          मुंबई.