कविता II त्या निखळ पहाडी सौंदर्यास भुललो II

[siddheshwar vilas patankar]

त्या निखळ पहाडी सौंदर्यास भुललो

अन आत डबक्यामध्ये एक शुभ्र अंदुकाश्म

बुक्कन वर आला

अंधारलेले असेच होते

तिला बघून एक मिणमिणता दिवा तयार झाला

थोडा का होईना पण आत प्रकाश झाला

कोरीव चेहऱ्यावर रेखीव डोळे तिचे

शुभ्र वर्ण सारा , नाक धारेचे

वर्णिता ते रूप सारे

खुलून गेले मन माझे

अंदुकाष्माचा कलायाश्म झाला

दिवा जाउनी सूर्य आला

जायचे होते भलतीकडेच

पण तिच्या घरापर्यंत प्रवास झाला


सिद्धेश्वर विलास पाटणकर C